|
|
| Ma tu ‘a saje ‘a voce ‘e Napule?
È ‘a voce ‘e ‘na mamma ca chiamm’ ‘e figlie suoje ca stanno abbascio ‘o vico pecché è ll’ora ‘e mangià.
È ‘na voce antica che canta ‘na canzona ca fa venì ‘o friddo ‘ncuollo a chi ha perzo chill’ammore ca nun se po’ scurdà.
È ‘na voce amica ca te dice certi pparole ca sanno trasì dint’ ‘o core, senza fa rummore, senza tuzzulià...
È ‘nu poco comm’ ‘a voce ‘e Ddio ca nun te vo’ verè chiagnere perché hê perzo ll’anema, ‘a pace e ‘a dignità.
È ‘na voce ‘mmiez’ ô viento ca si ‘a siente si’ cuntento, pecché è museca p’’o core, pe’ cchi ‘o core ‘o tene ‘mpietto, e ll’ammore pe’ ‘sta terra manc’ ’a mort’ a po’ scippà.
‘A voce ‘e Napule murmulea suspire ca nisciuno sape... quanno duorme e staje scetato. Si te parla dint’’o suonno arape ll’uocchie e staje felice pecché Napule te dice: te voglio bbene e nun me scord’ ‘e te.
Roberto Bonaventura
Edited by Pulcinella291 - 16/4/2024, 10:04
|
| |