|
|
| Credo che a questo punto vada bene questa poesia:
l'ignoranza 'A sapite l'ignoranza ? Mamma mia ! Che brutta cosa ! Si ce stà, nun c'è speranza !: é 'na vita fatecosa ! L'ignorante s'arrabbatta, parla, dice, se quartea: par' overo 'na ciavatta, quanno " 'a sulo" chiacchiarea ! Te vò fà 'na capa tanta, pecché t'adda stupetià ! 'Nce vò sulo l'acquasanta po' fà smetter' 'e parlà ! S'addifenne cu' 'a parola, ma assaie spisso se 'ncasina: mò 'na "vongola" ca vola, 'n' a senz'acca: che mappina ! Ma si avesse 'nu minuto, 'nu minuto 'e 'ntelligenza, se 'mparasse, senza aiuto, ma sultanto cu' accurtenza, che 'a perzona è 'na Perzona si è capace 'e te sentì e te dà 'na mano bbona, pe' nun fàrte cchiù suffrì ! Senza manco 'na 'ncasata: rispettanno 'e libbertà, pecché l'ommo é 'na penzata ca sul' "Uno" pò cagnà !!
|
| |